Jaloers op mijn kind. Ik ben het niet. Wil het niet. Stel je voor zo’n mama die wilt concurreren met de dochter(s)… bah. Maar één ding. Eén klein ding, vind ik wel spijtig. Dat ding welke de dochters (gelukkig) wel hebben maar ik totaal niet. Een goeie “kop”.
Let op. Ik heb er geen complexen over maar soms.. zo af en toe … wou ik dat ik het ook had: een goeie kop. Geen ei-hoofd dat een kindermaatje fietshelm moet dragen. Geen hoofd zo smal dat je zelfs voor zonnebrillen kan shoppen op de kinderafdeling. Maar zo eentje waar elke bril, pet, haarband, muts of hoed goed opstond. En niet alleen als fashion statement hé (al moet ik toegeven mocht ik “de kop” hebben ik zou me zoooooo hard laten gaan) maar omdat het bij mij dan nog uit noodzaak goed zou uitkomen.
Ik heb namelijk op dat ei-hoofd ook flinterdun haar en loop dus bij meer dan twee zonnestralen het risico op een zonneslag. Dus ben ik genoodzaakt de hele vakantie petjes, sjaaltjes en hoedjes te voorzien. En echt geen enkel “staat” me. Zoals mijn man dan tactvol laat weten wanneer ik weer een nieuwe poging waag: “Ach, het is de minst slechte”.
Toen de dochters nog klein waren trok ik het me minder aan. Zij een sjaaltje, ik een sjaaltje. En laat al mensen maar kijken, ik gaf tenminste het goeie voorbeeld. Maar nu zij 10 en 16 zijn en met elke pet of hoed een coole statement maken, sta ik er telkens bij… sja, als wat, als… “poging tot”.
Ik trek het hoofddeksel van de dag meer over mijn hoofd (wat je niet ziet kan je niet oordelen) doe het voor foto’s snel effe af (short hair, don’t care).
Dit jaar hadden we echter een doorbraak. Want naast het (best ok) petje en de (betere kwaliteit) rieten hoed – beiden “goed genoeg” dixit de echtgenoot – kocht ik de dag voor vertrek een 3€ hoed bij zeeman (of “homme de mer” zoals een vriendin ze noemt). Ik ben zeker dat hij op een “goeie kop” prachtig staat. Op mijn kop… ach, hij doet wat hij moet: hoofd en schouders beschermen.
Maar plots kwam daar toch een knappe, trendy, local schoonheid een compliment maken! Ik viel van mijn stoel. Ik maak me geen illusies, het compliment was voor de hoed (what a stylish hat) maar ik neem het aan! Voor die ene keer!
Happy summer holidays!
Gepubliceerd: 12/8/2018 op www.maisonslash.be | storytelling |