Brief aan mijn (tiener) dochters.

Gisteren had ik een avondje uit. Een gezellig avondje uit. De verwelkoming van mijn huisje voelde aan als thuiskomen bij een kerstboom. Overal lichtjes... of moet ik zeggen lampen die aanbleven in gangen, kamers, overloop, enzovoort.

Bij het naar huis wandelen stootte ik echter mijn teen… Ik had mijn gsm lichtje moeten aandoen. Dan had ik de fietsen op de oprit zien staan. Je zou denken dat alle brandende lampen in huis me hadden gewaarschuwd, maar neen hoor. Domme domme ikke.

Ik huppelde (licht vloekend) naar de zetel maar oeps. Geen plek. Op naar de andere zetel; maar die doorgang werd versperd door een boekentas. Oef… net vermeden. Ik plofte neer tussen kind en wand… maar oepsie daar lag een natte handdoek. Natte handdoek = natte poep. Na een uurtje tv kijken ging ik naar boven. Ik was blij om te zien dat mijn ene dochter haar make up verwijderd had. Da’s belangrijk. Ik was blij dat ze haar scheermesjes gevonden had. Goed onderhoud is belangrijk. Ik was blij dat mijn andere dochter haar haren zo goed gewassen had. Het flesje was helemaal leeg. De dop was er zelfs af. Beide leeg op de douchebodem. Haren wassen is belangrijk.  

Wanneer ze allebei die belangrijke dingen goed doen kunnen ze al eens vergeten waar het vuilbakje of de wasmand staat, hé. Na het oprapen van nog enkele natte handdoeken en een stuk of tien kledingstukken was het tijd voor mijn pré-nachtelijk plasje. Ik deed het badkamerlicht uit en liep naar mijn kamer. Een kleine schram op mijn bovenbeen van de openstaande sokkenlade weerhield me er niet van goed te slapen. En die blauwe plek zal me leren in het donker door de gang te lopen…

Vandaag start een nieuwe dag. Ik ben benieuwd welke leuke en belangrijke levenslessen ik vandaag zal krijgen.

Gepubliceerd: 23/11/2021 op www.maisonslash.be | storytelling |

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven